من دلم میخواهد خانه ای داشته باشم پر دوست کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو هر کسی میخواهد وارد خانه پر مهر و صفامان گردد شرط وارد گشتن شستشوی دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست بر درش برگ گلی میکوبم و به یادش با قلم سبز بهار مینویسم ای دوست خانه دوستی ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر خانه دوست کجاست
......................................................
قلب، جاده ای است که تنها مسافر آن باید خدا باشد؛قلبی که با غیر خدا آشناست، کوچه ای بن بست است. (دکتر سنگری)
........................................................
نماز، فرصت عاشقانه ی زمین است؛ کسی که نماز نمی خواند عاشقی نمی داند. (دکترسنگری)
........................................................
خدایا چه گم کرد آنکه ترا یافت و چه یافت آنکه ترا گم کرد؟ (امام حسین-ع)